Sektor stoczniowy w Norwegii skupia swoją aktywność produkcyjną na potrzebach głównych odbiorców, którymi są:
- przemysł wydobycia węglowodorów (offshore)
- przemysł rybacki
- przybrzeżny transport pasażerski i towarowy oraz branża turystyki morskiej
- administracja morska i wybrzeża
W Norwegii jest ok. 75 pochylni/doków zajmujących się budową i remontami jednostek pływających, wśród nich 25 zajmujących się budową nowych jednostek.
W Norwegii nastąpiła silna koncentracja przemysłu stoczniowego, w efekcie czego wyodrębniły się trzy dominujące grupy stoczniowe: STX OSV (Aker Yards), Bergen Group, HavYard Group.
Po okresie spadku zapotrzebowania na nowe jednostki, spowodowanym kryzysem finansowym z lat 2008-2009, od roku 2010 obserwowane jest ponowne ożywienie rynku, skutkiem którego portfel zamówień stoczni norweskich został wypełniony w perspektywie do dwóch lat.
Cechą charakterystyczną norweskiego przemysłu stoczniowego jest współpraca w zakresie budowy kadłubów jednostek pływających z krajami o niższych kosztach produkcji, m. in. z Polską, Rumunią, Ukrainą i dokańczanie odebranych kadłubów w stoczniach norweskich.
Warte podkreślenia jest, że stopień ukompletowania/zabudowanego wyposażenia kadłubów wykonywanych na zlecenie firm norweskich jest w ostatnich latach znacznie wyższy, niż uprzednio.